Önce Tayland'daki Tsunami ve sonrası hakkında kısa bilgiler vereyim.Malum 2004 yılının Aralık ayında yüzbinlerce kişinin ölümüne sebep olan Tsunami felaketini yaşadı güneydoğu asya.Biz o yıl bodrumdaki arkadaşlarımızın bir yakınının Pipi adasında bir otelin müdürü olduğunu,oradaki hayatın çok özgür, rahat ve ucuz olduğunu öğrendik.Esasında ilk Tayland fikri de o zaman filizlenmeye başladı.pipi adasındaki arkadaş kısa süreliğine Türkiye'ye gelince kendisi ile telefon konuşması yaptık ve kızcağız bize birkaç gün sonra geri döneceğini ve istersek bize de yılbaşı için rezervasyon yapacağını söyledi biz de kabul ettik. Bize mail adresini tay telefon numarasını vs verdi.Bu görüşmenin arkasından 3 4 dört gün geçti geçmedi Tsunami oldu.Merak ve heyecanla kızın ailesini aradık.Olayın olduğu gün kız Bangkok'a inmiş ama henüz Pipi adasına gitmeden felaket olmuş.Maalesef beraberinde giden ve ondan önce adaya hareket eden türk dalgıçlar Tsunamide kaybolmuşlar.Tabi biz bu zincirleme olayın şoku ile Tayland maceramızı erteledik ta ki bir yıl sonra Ören'deki abimizle karşılaşana kadar.Onlar Tsunami olduğunda Koh Jum adasında imişler.yeri halka yardım etmişler .......
Biz Tayland'a gittiğimiz ilk yıl yaralar henüz sarılmakta idi.Ama Tsunami'den en çok etkilenen Koh Pipi(Pipi adası),Phuket ve Khao Lac gibi sahil kasabalarındaki tahribatı gözlemledik.Bunu yaşayan yerli yabancı birçok kişiden çeşitli hikayeler dinledik ve etkilendik.Hatta bizim Koh Lanta adasında
bile yerle bir olan bambu restoranların nasıl onarıldığı hayata geçirildiği yerli işletmecilere yapılan yardımlar vs orada tanıştığımız ve oranın müdavimi olan arkadaşlarımız tarafından anlatıldı.
Bu arada felaketten sonra tüm kıyı kasabaları ve adalarda denizlerdeki hareketi algılayacak yüksek kuleler ve sensörler yerleştirilmiş ayrıca Tsunami olduğunda kaçılacak güzergahlar belirlenmiş.Halk bu konuda eğitilmiş.Birçok adada evini barkını kaybedenlere dünyadan çeşitli yardım kuruluşlarından destekli yeni evler barınaklar yapılmış.
2012 yılında Koh Lanta'da şehir merkezinde Lanta Residence'te kaldığımız günler.Öğleden sonra 3:30 aylardan Nisan.Deniz kenarından otele geldik duşumuzu aldık.Pek adetimiz olmadığı halde televizyonu açtık.Genelde televizyonda sadece birkaç avrupa haber kanalı olduğu için interneti daha çok kullanıyorduk.O anda Endonezya'nın Sumatra adası açıklarında bir deprem olduğu haberini dinledik BBC den.haberin devamında ise bizim bulunduğumuz bölgede bir Tsunami olma ihtimalinden söz etti.
Şaka gibi.....hemen küçük bir çanta yaptık önemli evrakları filan aldık kendimizi attık sokağa baktık kimsede tık yok hiçbir hareket yok tekrar yukarı çıktık.İşte o anda şehirde bütün sirenler ötmeye başladı.Oraya mı kaçalım , otelde mi kalalım derken(otel betonarme ve 4 katlı denizden de 1km uzak)
Bangkok'tan bir isveçli arkadaş aradı bazılarının kaçtığı caminin arkasında bir tepeyi tarif etti bize yakın olan,oraya kaçın dedi.Bu arada şehir vızır vızır herkes bir yerlere gidiyor.Biz motorla o tepeye gittik.Yerden en fazla 20 mt yüksekte bir yamaç 2 mt bir düzlük arkası yağmur ormanı.Oraya kaçan grup olarak hepimiz dizildik yağmurun altında bekliyoruz.(Bu arada akıllı eşim şemsiyelerimizi almıştı,anoraklarımız bile vardı).Mayo ile plajdan kaçanlara göre şanslı idik.
Derken bir resmi jip geldi.Megafon ile tayca bişeyler bağırdılar.Biz dedik tamam tehlike geçti.Orada bulunan tay arkadaşlarımız tercüme etti.Meğersem adam daha yükseğe kaçın dermişşş...Arkamız orman(tam jungle)biz koşar adımlarla tepeyi indik tekrar motora bindik.Kaçış yerleri var önceden belirlenmiş,dağlara filan çıkıyorsun ormanın içinden geçerek.Son yıllarda oralara çok lüks villalar yapıldı.Biz sonuçta daldık orman yoluna aaaa bir baktık ki herkes orda.Tam tırmanışa geçtik motorun lastiği patlamaz mı.....artık ne yapalım yürüyerek tırmandık motoru aşağıda bırakarak.
Tepeye bir geldik,Lüks bir villanın terasına attık kapağı,terasta bir sürü insan var.Meğersem orası her gün plajdaki tesisine gittiğimiz bizi çok iyi tanıyan bir tayın arkadaşına aitmiş.Adamlar bütün restoran tayfası gelmişler oraya.Yiyecek filan de getirmişler kazanlarla.Bize bir ikram mama,baba diye.Sonuçta Tsunami adayı yaladı geçti.Gece 9 da alarm kalktı.Bizi jipleri ile otele bıraktılar,motorumuzu tamire götürdüler.Şehir tam bir kovboy kasabası gibiydi.Bütün dükkanlar kapalı idi.Tek açık olan yerden piza aldık ve günü noktaladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder